De moderne kruisboog lijkt in niets op zijn middeleeuwse voorganger. Hoewel; het concept is nog altijd hetzelfde: een boogstaaf horizontaal op een kolf gemonteerd. Vrijwel op alle mogelijke punten is de kruisboog verfijnd.

Het trekkermechanisme dat in de middeleeuwen werd gebruikt, bestond uit een ronddraaiende moer die met een pal op zijn plaats werd gehouden. Door de pal te verwijderen werd de pees losgelaten en de pijl weggeschoten. Met spanning op het trekkermechanisme was dit een zware klus… In dit opzicht liepen de West-Europese kruisbogen achter bij de vroege Chinese kruisbogen. Deze maken al gebruik van geavanceerde trekkermechanismen, waardoor een geringe druk op de trekker al voldoende was om de pees los te laten. Overigens is Leonardo da Vinci wel in staat gebleken om een dergelijk trekkermechanisme te ontwerpen. Toepassing op grote schaal kwam pas later.

Ook de boogstaaf is in verschillende opzichten veranderd. Bij de moderne kruisboog wordt in toenemende mate gebruik gemaakt van moderne composietmaterialen. Op dit moment wordt koolstof het meeste toegepast bij de fabricage van boogstaven. Ook wordt er soms gewerkt met een langere pees, in combinatie met een – al dan niet excentrische – katrol op de beide uiteinden van de boogstaaf.

Bij moderne kruisbogen is de boogstaaf op een geweerkolf gemonteerd. Zeker voor de sport geeft dit de benodigde stabiliteit. Het gebruik van geweerkolven komt pas op rond ongeveer 1650. Voor die tijd werd de boogstaaf gewoon op een stuk hout (balk) gemonteerd.